1. GİRİŞ

Aşırı yararlanma Türk Borçlar Kanunu madde 28’de yer bulan, sözleşme özgürlüğü ilkesine getirilen bir sınırlamadır. Aşırı yararlanma, sözleşmenin zayıf tarafına çeşitli haklar tanımaktadır. Bu haklar, sözleşme ile bağlı olmadığını bildirme hakkı veya sözleşmeyi adil bir dengeye kavuşturma hakkı olarak sıralanabilecektir. Çalışmamız kapsamında, aşırı yararlanmanın hukuki niteliği, benzer hukuki kavramlardan farkları, oluşması için aranan unsurlar, hüküm ve sonuçları ele alınacaktır.

2. AŞIRI YARARLANMA 

Sözleşmenin özgürlüğüne karşın taraflardan birinin diğerinin zayıflığını istismar ederek edimler arasında aşırı değer farkı yaratarak onu sömürmesine gabin yani aşırı yararlanma denilmektedir. 

TBK 28: 

“Bir sözleşmede karşılıklı edimler arasında açık bir oransızlık varsa, bu oransızlık, zarar görenin zor durumda kalmasından veya düşüncesizliğinden ya da deneyimsizliğinden yararlanılmak suretiyle gerçekleştirdiği takdirde, zarar gören, durumun özelliğine göre ya sözleşme ile bağlı olmadığını diğer tarafa bildirerek edimin geri verilmesini ya da sözleşmeye bağlı kalarak edimler arasındaki oransızlığın giderilmesini isteyebilir.” 

Gabinin varlığından bahsedebilmemiz için bazı şartların gerçekleşmesi gerekir; 

• Yapılan sözleşme ile borçlanılan karşılıklı edimlerinin birbirinden açık bir şekilde farklı olması gerekir. Bu farkın tespiti hakimin takdir yetkisindedir. 
• Zarar gören taraf diğer tarafa oranla zayıf durumda bulunmalıdır. Yani kişinin bilgisizliği, tecrübesizliği veya zor durumundan aşırı yararlanma söz konusu olmalıdır. 
• Zarar verenin diğer tarafı sömürme kastı olmalıdır. Zarar veren zarar görenin özel durumunu bilmeli ve bu durumdan bilerek yararlanmalıdır. 

Aşırı yararlanma söz konusu olan sözleşme baştan itibaren geçerlidir, ancak sözleşme kanunda tanımlanan hakkın süresi içerisinde kullanılmasıyla baştan itibaren geçersiz hale gelmektedir. Diğer bir ifadeyle burada “bozulabilir geçerlilik” söz konusudur. 

Zarar gören bu hakkını, düşüncesizlik veya deneyimsizliğini öğrendiği, zor durumda kalmada ise bu durumun ortadan kalktığı tarihten başlayarak bir yıl ve her halde sözleşmenin kurulduğu tarihten başlayarak beş yıl içinde kullanabilir. Tek taraflı bir beyanla bu hak kullanılmaktadır, dava açılmasına gerek yoktur. Hak düşürücü süre olması sebebiyle hakim tarafından kendiliğinden göz önünde bulunduracaktır. 

Yasa koyucu sözleşmenin taraflarına TBK.m.28’de düzenlenen aşırı yararlanma (gabin) müessesesinden yararlanma hakkı vermişse de bu iddianın dinlenebilmesi için gabinin kümülatif nitelikteki objektif ve subjektif unsurlarının varlığının kanıtlanması gerekir. Bu kapsamda Yargıtay uygulaması ve doktrinde ifade edildiği üzere, aşırı yararlanmanın objektif unsuru olan edimler arası açık oransızlık mevcutsa ve fakat sübjektif unsurdan en az birisi mevcut değilse, edimler arası açık oransızlık tek başına gabin iddiasının kanıtlanmasına yetmez (Prof.Dr.Mustafa Alper GÜMÜŞ, Borçlar Hukukunun Genel Hükümleri, 1.Baskı, Ankara 2021, s.364). 

 Sözleşmenin yapıldığı sırada sözleşmeden yararlanan kimse karşı tarafın bu zaafını bilmiyorsa istismardan ve subjektif unsurun mevcudiyetinden söz edilemez. Zira asıl olan sözleşme özgürlüğüdür. Sözleşme özgürlüğü kötüye kullanılmadığı sürece kısıtlanamaması gerekir. Sömüren tarafın istismar kastı bulunmayıp sadece ihmal şeklinde bir kusuru varsa aşırı yararlanmanın subjektif unsuru oluşmaz.” (Yargıtay Onursal Başkanı Eraslan ÖZKAYA, Aşırı Yararlanma (Gabin) Davaları, 4.Baskı, ANKARA 2020, s.36)  

Gabinin objektif unsuru incelenirken ise sözleşmenin kurulmasından sonra edimlerin değerlerinde meydana gelen değişiklikler göz önüne alınamayacağı gibi, bir tarafın edime verdiği sübjektif değer de dikkate alınamaz. Yani edim ve karşı edim arasındaki açık oransızlık, sözleşmenin yapıldığı zaman ve yerdeki piyasa pazar, arz ve talep şartlarına göre mevcut olmalıdır. Sonraki oransızlık aşırı yaralanmanın bu unsurunu oluşturamaz.  

Yapılan sözleşme ile borçlanılan karşılıklı edimlerinin birbirinden açık bir şekilde farklı olması gerekir. Bu farkın tespiti hakimin takdir yetkisindedir. Zarar gören taraf diğer tarafa oranla zayıf durumda bulunmalıdır. Yani kişinin bilgisizliği, tecrübesizliği veya zor durumundan aşırı yararlanma söz konusu olmalıdır. Zarar verenin diğer tarafı sömürme kastı olmalıdır. Zarar veren zarar görenin özel durumunu bilmeli ve bu durumdan bilerek yararlanmalıdır.  

Her sözleşmede edimler arasında tam bir eşitlik ve oranın bulunması mümkün değildir. Bir taraf daha kazançlı çıkabilir. Edimler arasındaki her oransızlık yüzünden sözleşmenin iptali cihetine gidilmesi alışverişteki ve ticari hayattaki emniyeti ve istikrarı ortadan kaldırır. Temel ilke olan sözleşme özgürlüğüne ters düşer. Ticari hayattaki ve alışverişlerde genellikle kar etme amacı güdülür. Zira asıl olan sözleşme özgürlüğüdür. Sözleşme özgürlüğü kötüye kullanılmadığı sürece kısıtlanamaması gerekir. 

3. GABİN OBJEKTİF UNSUR 

Gabinin objektif unsuru denildiğinde anlaşılması gereken edimler arasındaki oransızlıktır. Kanunda oransızlığın ne şekilde tespit edileceğine dair bir düzenleme bulunmamakla birlikte açık oransızlık tabiriyle herkes tarafından fark edilecek bir oransızlığın kastedildiği açıktır. Yani gabin koşullarını oluşturan oransızlık hiç kimse tarafından inkar edilemeyecek düzeyde fazla olmalıdır. Aksi halde sözleşme serbestisinin içi boşaltılmış olacaktır. Yine gabin değerlendirmesi yapılırken sözleşme tarihi esas alınmalıdır. Yani sözleşmenin kurulduğu tarihteki piyasa değerleri göz önünde bulundurularak sonuca gidilmelidir. Her somut olayın özellikleri farklı olduğundan uyuşmazlıklar yukarıda belirtildiğimiz ölçüler ve emsal sözleşmeler değerlendirilerek hakkaniyete göre çözüme kavuşturulmalıdır.  

TBK m. 28 metninde “açık” kelimesinin kullanılması ile oransızlığın göze çarpan nitelikte ve normal bir kişinin dahi bilgi ve tecrübesiyle fark edebileceği düzeyde olması gerektiği vurgulanmıştır. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 24.01.1973 tarihli bir kararında, kanunumuzda oransızlığın tespiti adına sabit bir oran belirlenmediği belirtilerek, aşırı oransızlığın tespiti için normal zekalı (vasat) bir kişinin ilk bakışında gözüne çarpacak bir oransızlığın bulunması gerektiği açıklanmıştır. Edimin objektif değerinin tespiti için edimin parasal bir değer taşıyıp taşımadığı, piyasa rayici, edimin piyasaya sunulduğu tarihteki piyasa koşulları dikkate alınmalıdır.

Yargıtay’ın bir diğer kabulüne göre açık oransızlık; edimler arasında %50 lik fark olarak kabul edilir. Olağan koşullar altında ise bir gabinden bahsedebilmemiz için edimler arasında en az %25 fark olması gerekmektedir. Yani orantısızlık kabul edilebilmesi için satış bedeli ile piyasa değeri arasında minimum %25 lik bir orantısızlık farkı olmalıdır.

4. GABİN SÜBJEKTİF UNSUR 

Gabinin oluşması için objektif unsurun yanında kanunda sınırlı sayıda sayılan sübjektif unsurlarında bir arada bulunması gereklidir.  

Edimler arasındaki nispetsizliğin kaynağı karşı tarafın zor durumundan (müzayaka hali) düşüncesizliğinden veya tecrübesizlik halinden kaynaklanmalıdır. Objektif unsur olan edimler arasındaki oransızlıkla birlikte karşı tarafın zor durumu, düşüncesizliği veya tecrübesizliğinin bir arada bulunduğu durumlarda gabin kurumu gündeme gelecektir. 

• Deneyimsizlik

“Tecrübesizlik” aşırı yararlanmalarda bulunması beklenen subjektif unsurlardan birisidir.Aşırı yararlanılanın akdettiği sözleşme konusunda, o sözleşmeyi akdeden normal bir kişiden beklenen, yeterli ve gerekli bilgiye sahip olmaması veya olamaması aranmaktadır. Deneyimsizliğe örnek olarak, sözleşme akdedilen konudaki tecrübesizlik, kişinin farklı kültürde, dilde veya daha önce içinde bulunmadığı bir ortamda bilmediği bir konuda akdettiği sözleşmede içinde bulunduğu durum verilebilecektir

• Düşüncesizlik

Aşırı yararlanılan kişinin sözleşmeyi akdederken göstermesi gereken özen ve önemi göstermemiş olması, sonuçlarını değerlendirmeden adım atması, kişinin düşüncesizliği ile ilgili sözleşmeyi akdettiği sonucuna ulaşılmasını sağlamaktadır . Düşüncesizlik terimi yerine Yargıtay kararlarında, “hafiflik”, “acemilik” ve “toyluk” terimleri de benimsenmiştir.kişinin yaptığı sözleşme üzerinde yeteri kadar düşünmemesi bu halin oluşmasına neden olmaktadır, yoksa kişinin genel davranışının hafif meşrep olması beklenmemektedir.

• Zor Durumda Kalma

Aşırı yararlanılan kişinin sözleşmeyi akdettiği sırada önemli ölçüde sıkıntı içerisinde ve çaresiz bir durumda olması içinde bulunduğu bu halin sözleşmeyi mevcut şartları ile imzalamasına sebep olması gerekmektedir.Sözleşme tarafı, içinde bulunduğu zor durumdan kurtulmak adına tek çarenin bahse konu sözleşmeyi yapmak olduğu bilincinde olması beklenmektedir.

Ekonomik piyasanın genel olarak kötü bir durumda olması, dengesiz bir piyasanın hakim olması ya da piyasadaki mal veya hizmetin normale kıyasla dönemin koşulları gereği yüksek bir bedelle satılması vb. hallerde yapılan sözleşmenin piyasa nedeniyle bir tarafın aleyhine hüküm ve sonuç doğuracak olması, o sözleşme hakkında doğrudan aşırı yararlanmaya dayanılmasını gerektirmeyecektir.

Doktrinde bir kısım yazarlar subjektif ve objektif unsurlar haricinde üçüncü bir unsur olarak aşırı yararlanma kastının mevcudiyetinden bahsetmektedirler . Yargıtay bu görüşe katılmakla birlikte aşırı yararlanma kastını üçüncü bir unsur olarak değil, aşırı yararlanan kişide bulunması gereken subjektif unsur olarak değerlendirmektedir.

Bir sözleşmede aşırı yararlanmanın mevcut olabilmesi için, edimler arası açık oransızlığın bulunması, aşırı yararlanılan kişi hakkında sayılan subjektif sebeplerden en az birinin oluşması ve son olarak aşırı yararlananda aşırı yararlanma kastı bulunması gereklidir. Tüm unsurların sözleşmenin imzalandığı sırada bir arada mevcut olması gereklidir.

3 halin de karşı tarafça biliniyor olması gereklidir. Eğer karşı taraf bu özel durumları bilmiyor ise sömürme kastından bahsedilemeyeceğinden gabin şartları da oluşmayacaktır. 

Yargıtay’ın görüşü, “bozulabilir geçerlilik” olarak adlandırılmakta ve sözleşmenin baştan itibaren geçerli olduğu, ancak aşırı yararlanılan iptal hakkını kullanırsa geçersiz hale geleceği açıklanmaktadır. İptalin sonucu olarak sözleşmenin geçmişe etkili olarak, baştan itibaren geçersiz olacağı açıklanmıştır.

5. AŞIRI İFA GÜÇLÜĞÜ 

Sözleşmenin yapıldığı sırada taraflarca öngörülmeyen ve öngörülmesi de beklenmeyen olağanüstü bir durum, borçludan kaynaklanmayan bir sebeple ortaya çıkar ve sözleşmenin yapıldığı sırada mevcut olguları, kendisinden ifanın istenmesini dürüstlük kurallarına aykırı düşecek derecede borçlu aleyhine değiştirir ve borçlu da borcunu henüz ifa etmemiş veya ifanın aşırı ölçüde güçleşmesinden doğan haklarını saklı tutarak ifa etmiş olursa borçlu, hâkimden sözleşmenin yeni koşullara uyarlanmasını isteme, bu mümkün olmadığı takdirde sözleşmeden dönme hakkına sahiptir. Sürekli edimli sözleşmelerde borçlu, kural olarak dönme hakkının yerine fesih hakkını kullanır.  

Bu madde hükmü yabancı para borçlarında da uygulanır.” 

Sözleşme yapıldığında karşılıklı edimler arasında mevcut olan denge sonradan şartların olağanüstü değişmesiyle büyük ölçüde tarafların biri aleyhine katlanılamayacak derecede bozulabilir. İşte bu durumda sözleşmeye bağlılık ve sözleşme adaleti ilkeleri arasında bir çelişki ortaya çıkar ve artık bu ilkeye sıkı sıkıya bağlı kalmak adalet, hakkaniyet ve objektif iyiniyet (M.K. md.4,2) kurallarına aykırı bir durum yaratır hale gelir.  

TBK m. 138 hükmüne göre; sözleşme taraflarından birinin hakime yapacağı başvuru üzerine talep doğrultusunda bir karar verilebilmesi için aşağıdaki şartlar bulunmalıdır. 

1) Sözleşme kurulduktan sonra, tarafların edimleri arasındaki denge, borçludan sonuçları yüklenmesi istenemeyecek kadar büyük ölçüde bozulmuş olmalıdır. Şayet aşırı ifa güçlüğü sözleşme kurulduğu sırada da mevcut olup sadece taraflarca bilinmiyorsa, bu TBK m. 138 hükümlerine değil, şartları varsa yanılma (TBK m. 30 vd.) hükümlerine göre iptale konu olabilir. Sonradan ortaya çıkan ifa güçlüğünün, mutlaka borçlunun ekonomik olarak mahvına veya ağır zararına yol açacak olması gerekmez. Maddede, “kendisinden ifanın istenmesinin dürüstlük kurallarına aykırı düşecek derecede borçlu aleyhine değiştirir” olması yeterli görülmüştür. Elbette bu değerlendirmede, karşı tarafın durumu da göz önüne alınacaktır. 

2) Edimlerin dengesindeki değişiklik sözleşme yapılırken öngörülemeyen ve öngörülmesi de beklenmeyen (Savaş, ekonomik kriz, devalüasyon, tabii afetler, ithal ve ihraç konusunda getirilen yasak ve tahditler gibi) olağanüstü bir durumdan ileri gelmelidir. Bu husus da “Emprevizyon” olarak ifade edilebilir. Maddede her ne kadar “taraflarca öngörülmeyen” denmişse de, olağanüstü olgunun sözleşme kurulurken sadece aşırı ifa güçlüğüne düşen taraf açısından öngörülemez olması yeterli sayılmalıdır. Aşırı ifa güçlüğüne düşenin bu durumu sözleşme yapılırken öngörmediğini ispat etmesi yetmez, bu durum onun için “öngörülmesi beklenemez” olmalıdır. Kendi özensizliği veya dikkatsizliği sebebiyle bu olguyu öngörememişse, 138. maddeden yararlanamayacaktır. 

3) Aşırı ifa güçlüğü yaratan olgu borçludan kaynaklanmamalıdır. Olgunun kendisinin borçludan kaynaklanmaması yanında, bunun aşırı ifa güçlüğü yaratması da borçludan kaynaklanmamalıdır. 

4) Edimler henüz ifa edilmemiş olmalıdır. Kural olarak ifada bulunduktan sonra aşırı ifa güçlüğünden söz ederek uyarlama veya sözleşmeden dönme yollarına başvurulamaz. Ancak, borçlu doğan haklarını saklı tutarak ifada bulunmuşsa, ifadan sonra da bu haklarını kullanabilecektir. Bu takdirde, uyarlamanın sonucuna göre veya sözleşmeden dönme halinde, ifa etmiş bulunduğu edimi sebepsiz zenginleşme hükümlerine göre kısmen veya tamamen geri isteyebilecektir. 

TBK’nın 138. maddesi uyarınca bu şartlar gerçekleştiğinde, önce hakimden uyarlama talep edilmesi gerecektir. Uyarlama edim yükümünün azaltılması veya karşı edimin arttırılması şeklinde yapılabileceği gibi, vadelerin veya ifa tarzının değiştirilmesi gibi hakimin uygun bulacağı her şekilde yapılabilir. 

6. AŞIRI YARARLANMANIN VE AŞIRI İFA GÜÇLÜĞÜ İLE FARKI

Aşırı yararlanmada edimler arasındaki açık oransızlık sözleşmenin kuruluşu anında mevcut olması gerekmekte ise de uyarlamada taraf iradeleri haricinde gelişen, öngörülemeyen nedenler sözleşmenin kurulmasından sonra dengesizliğe sebep olmaktadır. Kanun koyucunun aşırı yararlanma ile engellemek istediği husus, edimler arası dengesizliğin varlığını oluşturan aşırı yararlanma kastının önüne geçilmesidir. Aşırı ifa güçlüğü hallerinde taraf iradeleri haricinde bir dengesizlik meydana gelir. Sözleşmenin kuruluşundan sonra ortaya çıkan olaylarda, bu durumu yaratan sebep sözleşmenin başında mevcut olmadığı için aşırı ifa güçlüğüne yol açan ve uyarlama ya da işlem temelinin çökmesi hukuki sonuçlarının uygulanabileceğinden bahsedebilmek mümkünse de aşırı yararlanmadan bahsedebilmek mümkün olmayacaktır. 

7. GAYRİMENKUL SATIŞ VAADİ SÖZLEŞMESİ NEDENİYLE TAPU İPTAL VE TESCİL DAVASININ ŞARTLARI 

Geçerli bir taşınmaz satış vaadi sözleşmesi bulunmalıdır: Hukukumuzda taşınmazların aynına ilişkin hukuki işlemlerde illilik ilkesi mevcuttur. İllilik ilkesi nedeniyle taşınmazın aynına dair değişikliklerin geçerli olabilmesi için değişikliğe neden olan hukuki işleminde hukuka uygun, geçerli bir işlem olması gerekir. Taşınmaz satış vaadi sözleşmesine dayalı tapu iptal ve tescil davasının ikame edilebilmesi için hukuka uygun geçerli bir taşınmaz satış vaadi sözleşmesi bulunmalıdır. 

Vaat borçlusu temerrüde düşmüş olmalıdır: Sözleşme ile taşınmazın devredileceği tarih belirlenmiş ise taşınmaz malikinin temerrüdü için ayrıca bir ihtarda bulunulmasına gerek bulunmamaktadır. Ancak taşınmazın devir tarihi net olarak belirlenmemiş ise bu durumda vaat alacaklısının taşınmaz malikine ihtarda bulunması ve borcun ifasını talep etmesi gerekir. İhtar ile borcun ifası için uygun bir süre verilecek ve bu süre içinde taşınmazın devredilmemesi halinde artık vaat borçlusunun temerrüdü gerçekleşecektir. 

Vaat borçlusu sözleşmeye konu taşınmazın tapuda kayıtlı maliki olmalıdır: Tapu iptal ve tescil davası tapuda kayıtlı bulunmayan malike karşı açılamaz. Davanın açılabilmesi için satış vaadinde bulunan kimsenin aynı zamanda davaya konu taşınmazın da maliki olması gerekir. 

İfa olanağı bulunmalıdır: Tapu iptal ve tescil davası açılabilmesi için borcun ifasının mümkün olması gerekir. Şayet sözleşmeye konu taşınmazın herhangi bir nedenle devri mümkün değilse bu halde tapunun devri talep edilemeyecektir. Bu durumda vaat alacaklısının tazminat talep etme hakkı saklıdır. İfa olanağının bulunmaması birçok nedenle bulunmayabilir.  

Vaat alacaklısı satış bedelini ödemiş olmalıdır: Taşınmaz satış vaadi sözleşmesi her iki tarafa borç yükleyen bir sözleşmedir. Vaat alacaklısının borcu ise taşınmazın belirlenen satış bedelini ödemektir. Taşınmaz malikince ödemenin kabul edilmemesi, kaçınılması halinde vaat alacaklısı mahkemeye başvurarak satış bedelini, mahkemece belirlenecek yere depo etmelidir. Aksi halde taşınmaz maliki satış bedelinin ödenmemiş olmasını gerekçe göstererek ödemezlik def’i ileri sürebilecektir. 

Ödemezlik def’i borçlunun, alacaklının borcunu yerine getirmemesi durumunda borcunu yerine getirmeme hakkını kullanmasıdır. 

Taşınmaz satış vaadi sözleşmesi zamanaşımı genel zamanaşımı süresi olan 10 yıldır.  Zamanaşımının başlangıcı ise borcun muaccel olduğu tarihten itibaren başlamaktadır. 

8. ECRİMİSİL

Ecrimisil, taşınmaz malı kullanma konusunda hak sahibi olan kişinin rızası veya herhangi bir hukuka uygunluk sebebi olmaksızın hakka konu taşınmazın üçüncü bir kişi tarafından kullanılması karşılığında talep edilebilen haksız işgal tazminatı olarak tanımlanabilir. 

1- Hak sahibinin zilyetliğinde olan taşınmaz üzerinde haksız işgali gerçekleştiren kişinin kötü niyetli olması 

2- Haksız işgal sonucu hak sahibinin zarara uğramış olması 

Hak sahibinin rızası baştan itibaren bulunmuyor olabileceği gibi başta gösterilen rızanın geri alınması veya gösterilen rızanın sınırlarının aşılmış olması da söz konusu olabilir. 

Evi işgal edilen bir kişinin zararını gidermek için ecrimisil davası açması gerekmektedir. Fakat uygulamada bu dava el atmanın önlenmesi davası ile birlikte talep edilmelidir. Çünkü bu dava açılmaz ise haksız işgale rıza gösterildiği savunması ile karşılaşılabilir. Rıza gösterilmiş dönemden sonrası için ise ecrimisil talep edilemeyecektir.  

9. SONUÇ

İlgili davada zannımca aşırı yararlanmanın şartları oluşmamaktadır. Öncelik sözleşme serbestliği ilkesidir ve sözleşmelerde elbet birileri kar zarar eder, ticaretin doğasında vardır bu. Gabinden bahsedilmemiz için objektif ve subjektif unsurların bir arada olması gerekir, objektif unsur olan sözleşmenin yapıldığı zamanda açık ara orantısızlık yoktur. Anlaşılan fiyat sözleşmenin imzalandığı döneme göre makuldur bilirkişi raporu da bunu desteklemektedir. Akabinde objektif unsur olan edimler arasındaki oransızlıkla birlikte karşı tarafın zor durumu, düşüncesizliği veya tecrübesizliğinin bir arada bulunduğu durumlarda gabin kurumu gündeme gelecektir. Bu ihtimaller de söz konusu değildir. 

Olayda karşı taraf aşırı ifa güçlüğüne dayanabilir. Bu durumun şartlarına baktığımızda: Sözleşme kurulduktan sonra, tarafların edimleri arasındaki denge, borçludan sonuçları yüklenmesi istenemeyecek kadar büyük ölçüde bozulmuş olmalıdır, Edimlerin dengesindeki değişiklik sözleşme yapılırken öngörülemeyen ve öngörülmesi de beklenmeyen olağanüstü bir durumdan ileri gelmelidir. Ülkemizdeki öngörülemeyen enflasyon sebebiyle gayrimenkul fiyatlarında değer artışı söz konusudur. Bu değer artışı miktar olarak hayli yüksektir. Aşırı ifa güçlüğüne sebep olan olay borçludan da kaynaklanmamaktadır. Bunlara dayanarak borçlu sözleşmenin tekrar uyarlanmasını hakimden talep edebilir.  

Av. M. Talha Arslan

Stj. Av. Mehmet İpek